Cultuur snuiven in Java

Donderdag 26 juli
Vandaag slapen we lekker ‘uit’ en daar hebben we een zin in! Boekje lezen, filmpje kijken of gewoon nog even genieten van de villa; het kan allemaal! Onze vlucht naar Yokjakarta vertrekt pas om 14.45 uur, we kunnen op ons gemakje de spullen inpakken en uitgebreid ontbijten in een nieuw en opnieuw ZEER verantwoord ontbijttentje. Iets voor 12.00 uur rijden we richting het vliegveld. Ruim op tijd maar we zijn een beetje bang dat het verkeer rond lunchtijd in Seminyak weer helemaal vast zal staan en dan missen we onze vlucht. Gelukkig is dit niet het geval en zijn we bijna twee uur voor tijd  op onze plaats van bestemming, de nationale vluchthaven van Denpasar. Eindelijk hebben we daar ook tijd om de door Sofie gewenste frappuchino bij de Starbucks te drinken en mensen te kijken. Altijd leuk om te raden of we de Nederlanders er op basis van hun kleding gemakkelijk uit kunnen pikken. De EasyJet van Azië, Air Asia, vertrekt op tijd en iets meer dan een uur later landen we op de ietwat chaotische luchthaven van Yokja. Niet veel later rollen onze oude bruine tassen ook weer van de band. Altijd fijn als alle bagage er weer is. Voordat we door de schuifdeuren naar de hal lopen, worden we al belaagd door taxichauffeurs en accommodatieronselaars maar gelukkig staat er hier ook weer iemand op ons te wachten en niet veel later zien we inderdaad weer ‘Mr Edwin Schouten’ op een bordje staan. Awe brengt ons door het drukke verkeer en al wisselend van rijstrook naar ons huisje voor de komende zes nachten, Alamanda Villa’s & Adventure, waar we worden opgewacht door Frans die superenthousiast meteen begint te vertellen over het leven in Indonesië in z’n algemeenheid en dat van Yokja in het bijzonder. Onze traditionele Javaanse joglo staat midden in een rijstveld met uitzicht op de machtige vulkaan Merapi die nog geen twee maanden geleden weer een kleine eruptie heeft gehad. We zien vogeltjes en vleermuizen en genieten van het uitzicht vanaf ons terrasje. ’S Avonds krijgen we een traditionele rijsttafel met maar liefst 20 verschillende gerechten in restaurant Rosella dat bij Alamanda hoort. Na een kleine wandeling met een zaklamp door de rijstvelden zeker een leuke afwisseling van de gestylde tenten in Seminyak. Met onze buik helemaal vol, rollen we ons bedje in. We hebben twee geschakelde kamers en de kids hebben ieder een eigen bed, een wens van Daan. Lekker slapen want we gaan vrijdag om 06.30 uur in alle vroegte naar de Borobudur, de grootste boeddhistische tempel te wereld. Heel veel zin in!

Vrijdag 27 juli
In alle vroegte worden we door Frans gewekt om te kijken naar de zonsopkomst achter de vulkaan. Mooi om te zien maar onze ogen zitten nog helemaal dicht van de slaap en het is lastig wakker worden. Na een stevig ontbijt van fruit, omelet en broodjes, stappen we in de auto bij onze gezellige chauffeur Tono die al een aardig woordje Nederlands spreekt. Via de ringweg rijden we richting het noordwesten en 45 minuten later zien we de poort van de Borobudur. Onze kleding blijkt helaas niet helemaal passend te zijn want iedereen, met uitzondering van Daan, krijgt een sarong te leen om onze benen te bedekken. Door een mooi aangelegd park lopen we naar de grootste boeddhistische tempel ter wereld en het bouwwerk is erg indrukwekkend om te zien. De temperatuur is heerlijk en er zijn nog niet veel mensen, dus we besluiten eerst helemaal naar boven te klimmen. Het uitzicht op de top is prachtig, ondanks de lichte mist en laaghangende wolken. Op de bovenste twee verdiepingen staan heel veel stenen klokken met daarbinnen beelden (geheel of gedeeltelijk) van boeddha. De stand van de handen van de boeddha is bepalend en heet een mutra. Sofie gaat actief aan de slag met het uitzoeken van de verschillende mutra’s en hun betekenis. De twee lagen daaronder hebben erg veel nissen met daarin beelden van boeddha, het zijn meer gangen dan plateau’s met uitzicht en op het onderste niveau is de gang volledig versierd met afbeeldingen uit steen uitgehouwen. Aan de tempel wordt nog steeds gewerkt maar hij is prachtig bewaard gebleven! Als het drukker en warmer wordt, houden wij het voor gezien en gaan we samen met Tono naar een paar kleinere tempels in de buurt, we slingeren wat aan de lianen van een eeuwenoude boom en drinken thee bij een familie thuis. Op weg naar de waterval stoppen we bij een warung voor een lekkere nasi maaltijd. Daar kun je me echt voor wakker maken!
Omdat het droge seizoen al even aanhoudt, is er van een waterval niet echt meer sprake. Aan de voet van de waterval is er nog wel een pool met ‘verfrissend’ water waar we in kunnen zwemmen. Na deze verkoelende duik gaan we terug naar Yokja, naar onze joglo. Het was een leuke maar lange dag die we afsluiten met en eenvoudige maaltijd in Rosella’s. Vannacht is de ‘bloedmaan’. We zijn van plan om de wekker te zetten en te gaan kijken maar weten niet of we dat gaan redden. Nu eerst zzzzzzzzz…….

Zaterdag 28 juli
Wat een verwennerij bij Frans! We boffen enorm met deze fantastische plek in Yokja. Vandaag slapen we wat langer omdat Daan en Edwin vannacht zijn opgestaan om de rode maan te zien en gelukkig lukte dat. Rond 08.30 uur gaan we ontbijten, de tafel staat opnieuw vol met heerlijke spullen en zelfs een bakje hagelslag waar de kids dankbaar gebruik van maken. Alle was die in de wasmand zat, is inmiddels gewassen weer terug in onze kamer, helemaal ‘gratis’. Kunnen we onze kleding toch wat vaker wisselen ;-)
Frans gaat vandaag met ons op stap in en om Yokja. We starten onze dag bij een bakkerij die ‘lapis’ maakt, ook wel spekkoek voor ons. We mogen mee de bakkerij in maar dat is wel even schrikken voor de kids omdat het hier met de hygiene regels heel anders is gesteld dan in Nederland. De mensen zijn superaardig en we krijgen uitleg over het maken van een spekkoek. Uiteraard vertrekken we niet zonder een koek mee te nemen waar we al in de auto aan beginnen. Daarna rijden we naar het centrum en gaan naar de grootste markt waar Frans ons door de wirwar van straatjes meeneemt en ons veel jns & outsider vertelt van het leven en de producten in Indonesië. We proeven gefrituurde bladeren, kopen kruiden en eten sateetjes vanaf een houtskooltje. Op de markt zijn we ook een bezienswaardigheid, er zijn nauwelijks toeristen en dat vinden de kids best wel gek. Onze volgende stop is fort Vredeburg, een Nederlands fort uit de tijd van de VOC en nu een museum over de strijd van de Indonesiërs met de Nederlanders en Japanners uitgebeeld in 50 diorama’s. Het is een boeiend verhaal dat zeker vertelt moet worden en leuk om er wat tijd door te brengen. Van een historische plek gaan we naar een supergek restaurant dat wordt gerund door een dragqueen. Frans weet wel waar hij zijn gasten naartoe brengt ;-) We eten allemaal weer lekker lokaal en met een volle buik gaan we naar het batik atelier om onze eigen batik te maken. Daan kiest voor een eigen ontwerp van V-Bucks (van het spelletje fortnight) en Sofie en ik kiezen voor stempels. We gaan stap voor stap door het hele proces, geholpen door het personeel van de werkplaats. Eerst het design maken/kiezen, daarna stempelen of tekenen met was. Vervolgens uitspoelen, verven en koken (zodat de was van de textiel afgaat) en opnieuw spoelen. Het resultaat; drie prachtige doeken waar we drie kussenhoesjes van laten maken. Superleuke activiteit en Frans is nog niet klaar! Omdat we zo dol zijn op kroepoek, neemt hij ons mee naar een heel klein kroepoek fabriekje waar we opnieuw onze ogen uitkijken. Frans legt ons geduldig uit hoe de mooie kroepoek bloemen gemaakt worden en we zijn getuige van het bakken van de eerste lading van die dag. Een paar kroepoek mee voor onderweg slaan de kids natuurlijk niet af en om het feest compleet te maken stoppen we op de terugweg bij een chocoladebedrijfje waar we echt een kop overheerlijke chocolademelk drinken. Moe maar zeer voldaan gaan we terug naar Alamanda. We besluiten niet meer op stap te gaan voor eten maar een paar pizza’s aan te rukken voor bij het zwembad. Lekker bijkomen van een informatieve en gezellige dag!