De secret garden van Sambangan

Zondag 5 augustus
Dikke druppels regen kletteren op het dak van onze villa. Toch geen regen! Helaas is de lucht loodgrijs en lijkt het niet snel droog te worden. Op onze laatste dag in Ubud willen we naar de Hidden Canyon, een half uurtje rijden (als het weer meezit) vanaf Ubud. Met Ketut gaan we op pad maar als we eenmaal aankomen, blijkt die dicht te zijn in verband met een ceremonie. We zijn voor niets op stap gegaan maar zo gaat dat in Bali. We zetten ons eroverheen en zien een markt waar we wel even willen kijken. Deze plek blijkt een geliefde stop voor bussen vol met Chinezen die hier komen winkelen. Da’s niets voor ons! Snel springen we weer in de auto en laten we ons afzetten in Ubud waar we in een supergezond Vegan café aan een groene shake gaan terwijl het buiten nog steeds heel hard regent. Met harde regen is er weinig anders te doen dan chillen, een boek lezen en een beetje shoppen dus dan doen we dan ook maar. ’s Avonds hebben we weinig zin om opnieuw in de taxi naar Ubud te gaan en het drukke verkeer te trotseren. We bestellen eten en blijven lekker in de villa. Rond 20.00 uur schrikken we, de vloer begint te bewegen en even weten we niet wat er gebeurt. Een aardbeving! Snel gaan we allemaal naar buiten en kijken hoe onwerkelijk het water door het zwembad klotst en de grond beweegt. Na een aantal seconden is de beving over maar de schrik zit er wel een beetje in. We kijken meteen op internet en zien dat er opnieuw een aardbeving van 6.9 is geweest in Lombok. De schade is groot. We besluiten apart te slapen en ieder en kind te nemen. Bij grote naschokken spreken we af opnieuw naar buiten te gaan. Gelukkig vallen die naschokken mee maar naar de Gili eilanden gaan, zit er deze vakantie niet meer in.

Maandag 6 augustus
Voor de laatste keer genieten we van de pannenkoeken van Wayan. Vandaag gaan we naar een nieuwe bestemming in het noorden van Bali. We pakken onze spullen en nemen afscheid van onze vrolijke huismeester en kok Wayan terwijl onze nieuwe driver al weer op ons staat te wachten. Vandaag hebben we een aardig ritje voor de boeg, bijna naar de noordkust van Bali naar het plaatsje Sambangan. Onze eerste stop onderweg zijn de botanische tuinen. We merken meteen dat we hoger zitten, soms zien we slierten van wolken en de temperatuur is een stuk lager. De tuinen zijn mooi maar voor ons niet heel bijzonder. Wat voor de kids wel heel leuk is, is het klimpark met wel 10 verschillende parcoursen op verschillende hoogtes. We laten ons overhalen en niet vel later hebben Sofie & Daan het harnas aan om lekker te gaan klimmen. Wij genieten van onze puberende klimaapjes. Onze tweede stop is de tempel in het meer van Batur waar net een crematie ceremonie is begonnen. De tempel is prachtig evenals de tuin eromheen. Beetje jammer van het weer want het regent weer en het is behoorlijk fris. Volgens onze chauffeur echter niet lang meer, als we maar eenmaal de berg helemaal over zijn. Maar eerst nog even een paar apen begroeten op de top die, hoewel ze wel te eten krijgen van locals en toeristen, gelukkig nog niet agressief zijn. De kids durven het niet aan en blijven in de auto. Dan is het tijd om naar het huisje van Wangi te rijden en aan de andere kant van de berg schijnt inderdaad de zon. Heerlijk! 45 minuten later staan we voor een smal paadje door het rijstveld te kijken naar het rieten dak van ons onderkomen voor de komende twee nachten. We worden opgewacht door Wangi en Parwati met een heerlijk vers sapje en een stralende glimlach. Ook komen de  buurkinderen op bezoek. Het huisje is klein maar heeft alles wat we nodig hebben en het ligt in een schitterende tuin. Hier gaan we ons zeker weer vermaken. Voor het avondeten hoeven we niet ver te lopen en gaan we opnieuw voor lekker lokaal eten. We starten onze zoektocht naar een alternatief voor de Gili’s maar we hebben maar beperkt internet. Morgen opnieuw proberen. Na een laatste blik op een schitterende sterrenhemel, gaan we lekker slapen. Wat hebben we weer mooie dingen gezien & gedaan vandaag!

Dinsdag 7 augustus
We staan op tijd op en worden verwend met een heerlijk ontbijt van vers fruit, sapjes en een fruitpannenkoek. Rond 09.00 uur staat onze gids Sila op de stoep, vandaag gaan we naar de watervallen van Sambangan. Vanuit ons huisje gaan we lopend maar het loketje waar we kaartjes voor de tour kopen. We gaan voor de middellange tocht waarbij we langs vijf watervallen komen. Het startpunt ligt wat hoger op de berg dus stappen we achterop de brommer. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan, vinden ze hier. De omgeving is hier echt schitterend, prachtig groene rijstvelden, kleine dorpjes en vooral ook heel weinig verkeer. We wandelen door de natuur en onderweg vertelt onze jonge gids van alles. We zien fruitbomen en ruiken de kruidnagels al van verre. We stoppen bij een lokale familie waar Daan een traditioneel muziekinstrument uitprobeert en we water uit de kokosnoot drinken. Ook proeven we verse cacaobonen. Vervolgens lopen we door naar de Blue Lagoon, een helderblauwe lagune met een kleine waterval die we helemaal voor onszelf hebben! Het is hier ontzettend mooi en niet te geloven dat er zo weinig toeristen komen. Vanaf de Blue Lagoon gaan we naar de echte watervallen. De Ailing Ailing waterval is de hoogste van de vijf watervallen maar hier mogen we niet zwemmen omdat de plek als heilig wordt gezien (en vooral ook gevaarlijk). Daan heft zin om te jumpen en n niet veel later mag hij dat ook gaan doen, eerst van een rots van 5 meter en daarna door de waterval als een soort glijbaan. Voor mij veel te spannend maar Edwin en de kids gaan ervoor en ze vinden het enorm kicken! De volgende watervaljump met maar liefst 10 meter is nog hoger en moet ook uitgeprobeerd worden. En daar sta je dan als moeder, kijkend naar je kinderen die van een rots van 10 meter afspringen in het witte water. Da’s echt niet fijn! Nadat iedereen alles heeft uitgeprobeerd, lopen we terug naar boven en eindigt onze tour. We vinden een mooi plekje met een restaurant en een zwembad met uitzicht over de canyon. Hier blijven we de rest van de middag, lekker bijkomen en ontspannen. Aan het eind van de middag gaan we terug naar het huisje en spelen nog even met onze ‘buurkids’. Wangi heeft nog een huisje (boomhut) die ze graag aan ons wil laten zien. Parwati en Wangi brengen om met de motor en de kids vinden het opnieuw fantastisch. De boomhut ligt prachtig met een schommel en hangmatten boven een klein riviertje. Hoe leuk is dat! Voor de volgende keer misschien. Terug in ins huisje maakt Parwati een lekkere maaltijd voor ons, wat een verwennerij. Deze plek gaan we zeker allemaal missen!