Zon, zee & strand in Bali

Zondag 22 juli
Het is zover! De tassen zijn ingepakt, het huis opgeruimd en het konijn overgedragen aan onze lieve buren. Wij gaan naar Bali! Om 08.00 uur precies staat onze trouwe Joost met zijn bolide vrolijk voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Behoorlijk op tijd dit keer want Schiphol verwacht topdrukte. Normaal trekken we geen drie uur uit voor een vlucht maar dit keer luisteren we naar ons gevoel. En dat is maar goed ook! De file begint al ruim voordat we de vertrekhal binnen komen en spontaan krijg ik al een beetje stress. De tijdelijk ingerichte hal 1A staat propvol met mensen die allemaal zo snel mogelijk een vliegtuig in willen stappen. We hebben ‘slechts’ een uur en 45 minuten nodig om onze bagage in te checken voor de eerste vlucht naar München. Voordeel van dat lange wachten vooraf is wel dat we meteen door kunnen lopen naar de gate om in te stappen. Gelukkig vertrekt het vliegtuig op tijd en halen we onze aansluiting in München. So far, so good..
De volgende vlucht met Singapore Airlines verloopt ook prima maar met een beetje vertraging. Blijkbaar is er boven een bepaald traject een vliegverbod waardoor we om moeten vliegen. We komen ruim 50 minuten te laat aan en moeten naar de andere kant. Volgens de kaart in het vliegtuig niet te halen en dat is balen. Maar opnieuw hebben we geluk want we worden opgewacht bij de gate en met zo’n fantastisch karretje in een kwartier naar de nieuwe gate gebracht waar we snel kunnen instappen. Dat hebben we altijd al eens willen doen, scheuren met zo’n karretje en nog wel over zo’n groot vliegveld! Na ruim twee uur vliegen komen we eindelijk doodmoe aan op onze bestemming Denpasar, Bali. Na een reis van ruim 20 uur, stijve ledematen en nauwelijks slaap kan het grote genieten gaan beginnen!

Maandag 23 juli
Verlangend kijken we naar alle naambordjes die omhoog worden gehouden. Staat onze chauffeur er ook? En dan ziet Daan ‘Mr Edwin Schouten’ staan. Fijn, let’s go! Een tijdje later rijden we door een smalle steeg naar de ingang van Villa Allira waar we drie nachten gaan slapen. We worden welkom geheten door twee hele vriendelijke jongens die ons leven in de villa de komende dagen nog makkelijker gaan maken. Ons huis is echt heerlijk! Een grote open overdekte woonkamer naast een zwembad helemaal voor ons alleen. De kids hebben een eigen slaap- en open badkamer met stortdouche en een  groot rond bad. We hebben de spullen nog niet in de kamer gezet of Daan ligt al in het zwembad. De rest van de middag chillen & slapen we een beetje en hangen we op onze luchtbedden in het water. Aan het eind van de middag maken we nog even een wandeling naar het strand. De golven zijn heel erg hoog (waarschijnlijk als gevolg van de recente aardbeving) maar wel prachtig om te zien. We vragen ons wel af of we hier kunnen surfen. Na een heerlijke Indonesische maaltijd op het strand bij de ondergaande zon, gaan we terug naar onze villa. Tijd om te slapen, ’t is mooi geweest! 

Dinsdag 24 juli
We worden om 07.30 uur wakker van de wekker. Wat hebben we allemaal heerlijk (door)geslapen. Wat nou jetlag? Je moet gewoon een nachtje overslaan, dan ben je er zo aan gewend! We hebben om 09.45 uur afgesproken met de jongens van Bali Green Surf en volgens hen is het veilig om te gaan dus dat doen we dan. We is in dit geval, Daan, Sofie en Edwin. Ik mag lekker aan de kant toekijken en foto’s maken. De golven zien er nog steeds indrukwekkend uit maar gelukkig houden de surfinstructeurs alles goed in de gaten en loodsen ze Edwin en de kids door de woeste golven. Het is hard werken maar het resultaat mag er zijn en ze staan allemaal al snel weer stoer op het board. Omdat er maar op een paar plekken veilig gesurft kan worden, is het op deze spot behoorlijk druk en moet iedereen goed uitkijken. Rond 12.30 uur moet iedereen het water uit omdat het getij verandert en de stroming te gevaarlijk wordt. Moe maar voldaan gaan we terug naar onze villa en na een frisse douche gaan we op zoek naar een fijne plek om te lunchen. Die zijn er overigens voldoende hier in Seminyak variërend van lokale warungs tot goed gestylde en verantwoorde eettentjes. Wij kiezen voor een hip Vietnamees restaurant en eten een heerlijk broodje Bhan Mie. Daarna gaan we naar de uberhippe beachclub Potato Head, die vlak naast onze villa ligt. Terwijl de kids in de infinity pool uitkijken over het strand, drinken wij onze eerste cocktail en genieten van het goede leven. Toch wel heel fijn dat we dit kunnen doen! ’S Avonds lopen we naar het toeristische hart van Seminyak, Seminyak plaza. We verwonderen ons over de hoeveelheid winkeltjes, restaurants en mensen. Dit heeft weinig authentieks maar het is wel lekker om hier op te starten. Nog een dagje en dan vliegen we door naar een heel ander eiland met (waarschijnlijk) minder toeristen die komen voor het strand en de zon. Sleep well!

Woensdag 25 juli
De jetlag zit toch nog wel een beetje in ons systeem, het duurt even voordat we allemaal in slaap vallen. We worden wakker van de wekker en dan is het echt heel erg moeilijk om je overheerlijke bed uit te komen. De gedachte aan heel veel glijbanen en veel mensen helpt dan ook niet echt. Maar eerst ontbijten en ook dit keer hebben we een gezellig tentje uitgezocht waar we voor ongeveer EUR 6 per persoon een fantastisch gezond ontbijt met zelfs eetbare bloemen krijgen. We kunnen hier echt wel aan wennen! Daarna rijden we met de taxi door de drukte van Seminyak naar het nog drukkere Kuta. Brommers, busjes en auto’s vechten allemaal om dat kleine stukje weg en we doen ruim een uur over een paar kilometer. Als we bij Waterbom Bali aankomen is vooral Daan niet meer te stoppen en eerlijk is eerlijk, die glijbanen zien er stuk voor stuk indrukwekkend uit. We beginnen met de python, een familieglijbaan waar je met een grote band door een donkere tunnel naar beneden glijdt. Ik wist niet dat ik zoooooo hard kon gillen en het ging helemaal vanzelf. Daarna gaan we los op de rest van de banen en zitten we in trechters, racen we om wie het hardst naar beneden kan en proberen Daan & Edwin ook hoe het is om de bodem onder je voeten weg te voelen zakken. Veel zin hadden Edwin & ik van tevoren niet maar we hebben superveel lol met elkaar. Het park is overzichtelijk en veel is overdekt waardoor je niet te lang in de zon hoeft te staan. Aan het eind van de middag kunnen we geen glijbaan meer zien en gaan we terug naar Villa Allira. Onze laatste avond in Seminyak is aangebroken, morgen vliegen we naar Java, erg veel zin in.