Onze laatste dagen op de Bukit...

Maandag 13 augustus
We hebben vanochtend alle tijd, onze boot terug naar Sanur vertrekt pas om 13.00 uur. Onze bedden liggen heerlijk en de voorraad boeken is onuitputtelijk dus…pas laat komen we ons bedje uit. We ontbijten dit keer niet bij ons eigen huisje maar lopen richting Mushroom Beach en kiezen daar uit een van de vele restaurantjes. Het blijkt een goede keuze, Sofie gaat voor gezonde avocadosmash, Edwin & ik nemen een mango fruitontbijt met muesli en Daan gaat voor nasi goreng. Dat gezonde eten hier gaan we echt missen! Aan het eind van de ochtend en na nog een hele lekkere cappuccino, gaan we terug naar Syron huts om de spullen voor de laatste keer in te pakken en afscheid te nemen van de aardige mensen. Met een pick-up worden we teruggebracht naar het strand waar de boot vertrekt. Wat is dat water toch prachtig blauw van kleur zeg! De boot waar we mee terugvaren, is iets kleiner dan de boot van de heenweg en ik voel meteen weer een beetje spanning. Maar kom op zeg! Een half uur varen miet toch lukken! En het is gelukt met focus op mijn ademhaling en zonder reistabletje haal ik zonder misselijk te worden de overkant. Sofie heeft het wat moeilijker maar redt het gelukkig ook om goed aan de overkant te komen. We lopen naar de grote weg van Sanur en ploffen neer in de koelte van Dunkin Dougnuts en ik kan iedereen aanraden, doe dat niet! Een wens van de kids maar slecht eten met te veel suiker maar wel WiFi. En met die WiFi kunnen we een Grab taxi bestellen om ons naar Padang Padang te brengen. Niet veel later komt er een hele aardige chauffeur voorrijden en storten we ons opnieuw in het drukke verkeer van Sanur en Denpasar, op weg naar het schiereiland van Bali (ook wel Bukit genoemd). Het verkeer is verschrikkelijk en ondanks de tolweg, rijden we toch bijna twee uur over 40 kilometer. Dit is ook Bali! Rond 16.30 uur komen we aan bij Toraja Bambu, een klein complexje van zeven huizen, volledig gemaakt van Bamboe. Voor de huizen ligt een smal 25 meter zwembad voor de liefhebbers van een baantje trekken. Ons huis heeft twee verdiepingen, met twee grote bedden (gelukkig ook apart voor de kids) met passende klamboes en prachtig versierde open badkamers. Sofie en Daan kiezen uiteraard voor de slaapkamer boven met een mooi balkon en een kunstige hangstoel. We kleden ons snel om en springen het zwembad in om af te koelen. ’s Avonds eten we ubergezond bij ons huisje. We hebben geen zin meer om op stap te gaan, tijd voor een goed boek of voor de kids…een nieuwe serie op Netflix. 

Dinsdag 14 augustus
Aan het eind van onze vakantie gaan we over op de relaxmode. Geen strak schema met veel bezienswaardigheden meer maar gewoon een beetje hangen en chillen aan het strand. We ontbijten bij Toraja Bambu. Edwin en ik aan het fruit met muesli, Sofie opnieuw aan de gezonde zeewiertoast met gepureerde avocado en Daan aan de nasi. Allemaal best lekker maar soms wel iets TE gezond ;-) The place to be in dit gedeelte van het eiland is ‘Sundays Beachclub’ dus daar gaan wij dan ooknaartoe. We komen aan bij een heel chique hotel waar al veel auto’s voor geparkeerd staan, allemaal op weg naar de beachclub. Dit wordt interessant! Als we het daggeld hebben betaald (eigenlijk een garantie dat je daar ook eet) en een handdoek in ontvangst hebben genomen, gaan we naar een kleine kabelbaan die ons naar het strand brengt onderaan de klif. Het uitzicht is adembenemend, wit strand, superblauw water en rieten daken van de club. We hebben er zin in! Als we beneden aankomen, ligt het strand al behoorlijk vol, is er geen parasol meer te krijgen maar gelukkig zijn er nog wel zitzakken beschikbaar. We ploffen neer en kijken mensen. Dit is de plek van kijken en bekeken worden. Van OMG en #love my live en van heel veel drinken op een prachtig strand. Twee uur later is iedere vrije plek op het strand ingenomen en is er een wachtlijst voor mensen die nog naar het strand willen. Bijzonder om een keertje mee te maken maar voor ons een beetje too much. We gaan wat eten bij de beachclub (wat overigens erg lekker was) en gaan daarna met een taxi terug naar Toraja. Er is nog iets dit dat we deze vakantie nog niet hebben gedaan en wel graag willen doen en dat is het bezoeken van een dansvoorstelling. Dus…. Op naar de Uluwatu tempel (inclusief brutale apen) om daar de kecak vuurdans te bekijken. Ook hier zijn we niet de enige toeristen. Op de tempel (die overigens niet erg bijzonder is maar wel prachtig op een klif ligt) is het megadruk en we vermoeden dat al deze mensen komen voor de dans. We gaan op tijd naar het ‘theaterterrein’ waar inmiddels de eerste stromen mensen al naar binnen gaan. Wij hebben geluk en kunnen op een mooi plekje in de schaduw op een tribune zitten. De mensen die een kwartier later komen hebben dan geluk niet en moeten op de grond zitten. Als de zon bijna ondergaat, begint de dans die bestaat uit vijf verschillende delen. Zo’n 50 zingende mannen rond een kandelaar met vuur waar allerlei karakters voorbij komen. We zien natuurlijk Sita, Hanuman, de slechterik, de oude man en de reuzen. Het is een boeiend spektakel dat wordt afgesloten met het aansteken van vuur dat met blote voeten wordt uitgetrapt. De kids kijken ademloos toe. Op de terugweg zien we een paar brutale apen mar gelukkig hebben die geen interesse in ons. Sofie is opgelucht! We eten in Bukit Café, een populaire hotspot niet ver van Toraja Bambu. Ik eet hier misschien wel de lekkerste verse tonijnsalade EVER en voor Daan mag de lavacake natuurlijk niet ontbreken. Heerlijk relaxed dagje, morgen nog zo een!

Woensdag 15 augustus
Vandaag is de laatste dag op Bali aangebroken! We hopen Karo & Alex nog even te zien maar achten de kans erg klein omdat zij helemaal vanuit het noorden moeten komen. Op ons gemakje lopen we naar het Bukit café waar ik mezelf verwen met een heerlijke cappuccino en toast met avocado en een gepocheerd ei. Het eten is hier echt voortreffelijk! Na het ontbijt slenteren we nog even rond voordat we een taxi nemen naar het strand van Jimbaran. Hier weer een hele andere scene. Veel rustiger met vooral families, restaurantjes met plastic stoeltjes op het strand en veel bedjes met parasol om uit te kiezen. We gaan vooraan liggen met mooi uitzicht op de zee, in de verte zien we de vliegtuigen opstijgen en landen. We lunchen op het strand met saté, noedels en verse tonijn. Een verse kokosnoot mag natuurlijk niet ontbreken! In de middag proberen Edwin, Sofie & Daan een bodyboard uit. De golven variëren heel erg in grootte, soms heel klein en soms behoorlijk pittig. Edwin raakt zijn zonnebril kwijt in de golven en even is er paniek. Hij heeft geluk en vindt de bril terug, mazzel! Aan het eind van de middag krijgen we een berichtje van Karo. Elkaar ontmoeten gaat niet meer lukken, jammer. We lopen terug naar de grote weg en zien een mooi restaurant. Waarom niet hier genieten van een paar cocktails? Balique heeft heerlijke Mojito’s, het eten is goed maar komt niet in onze top vijf. Dat komt voornamelijk omdat we op zoveel plekken zo goed hebben gegeten. Alleen al voor het goede eten zou ik hier terug komen, geen dag last gehad van mijn maag en dat is best bijzonder. Edwin, Daan en Sofie duiken bij terugkomst nog even het zwembad in terwijl ik de tassen voor de allerlaatste keer inpak. Morgen vliegen we met een stop van acht uur terug naar Singapore!