Van savannes in Afrika naar besneeuwde bergtoppen in Oostenrijk

Zaterdag 4 juli
2020 is in vele opzichten een jaar om nooit te vergeten. Als we na een heerlijk weekje zon in februari terug vliegen naar huis, hadden we niet kunnen denken dat we twee weken later allemaal thuis studeren, werken, sporten en wonen. De hele wereld is in de ban van het cornonavirus en helaas moet ook Nederland eraan geloven. Nog een tijdje hopen en verwachten we dat wij ‘gewoon’ zoals altijd onze jaarlijkse grote reis kunnen maken maar helaas blijkt dat dit jaar echt niet mogelijk. We starten met het annuleren van alle geboekte tickets & accommodaties in Zuid-Afrika en ontvangen vouchers die we volgend jaar kunnen gebruiken. Maar wat dan wel? Nederland als vakantieland is prachtig maar niet als we niets kunnen en met heel veel Nederlanders azen op dezelfde accommodaties. Een paar weken geleden werd de coronasituatie in onze omringende landen gelukkig iets beter waardoor we weer kunnen en mogen reizen. We kiezen dit jaar voor Oostenrijk & Kroatie. Dit laatste land staat al een tijdje op onze bucketlist. Beide landen hebben weinig corona slachtoffers en veel ruimte en natuur. En laten wij daar nou net van houden. In dit blog houden we je op de hoogte van onze avonturen deze zomer. Veel plezier!

De wekker gaat zaterdagochtend heel erg vroeg omdat we een lange rit voor de boeg hebben. We moeten allemaal even slikken als we in het donker (met regen & wind) de auto inpakken met bestemming Sautens in het Oetzdal in het westen van Oostenrijk. We weten niet precies wat we kunnen verwachten onderweg dus we hebben voldoende eten & drinken bij ons en een goede voorraad mondkapjes en handgel. Rond 05.30 uur rijden we weg uit Aalsmeer en de eerste uurtjes kunnen we goed doorrijden. Eenmaal in Duitsland moeten we regelmatig afremmen door wegwerkzaamheden, man, wat wordt er veel aan de weg gesleuteld in Duitsland! Zo rond 15.00 uur gaan we bijna ongemerkt de grens over met Oostenrijk en al meteen verandert het landschap van laagland in prachtige bergtoppen, sommige nog met een klein laagje sneeuw. Onze stemming wordt meteen al beter, misschien ook omdat de temperatuur en het weer hier al ontzettend goed is. We maken een korte stop bij een prachtig uitzichtpunt over de Zugspitze en dan is het tijd om door te rijden naar ons appartement in Sautens waar we gek genoeg stipt op tijd aankomen.

We worden aardig ontvangen door de eigenaresse van Apart am Sonnenhuegel en na een korte rondleiding is het tijd om alle tassen uit te laden, nog wat inkopen te doen (want alle winkels zijn hier op zondag gewoon nog dicht) en een eenvoudige pasta pesto te maken die we opeten op ons balkon met uitzicht over de bergen. De kids zijn erg tevreden met een tv op iedere kamer waar we ‘gewoon’ Netflix kunnen kijken. Hier gaan we het zeker wel een week uithouden! Moe maar voldaan van de lange reis en de frisse berglucht duiken we ons bed in. 

Zondag 5 juli 
De eerste nacht hebben we allemaal heerlijk geslapen. De temperatuur koelt ‘s nachts goed af waardoor we lekker diep onder onze zachte dekbedden kunnen wegkruipen. Na een voedzaam ontbijt vertrekken we naar Imst, vandaag staat een korte wandeling door de Rosengartenschlucht op het programma, om er even ‘in te komen’ zeg maar. We hebben wat moeite om de ingang te vinden maar als we eenmaal de eerste hangbrug over zijn, kan het klimmen en klauteren langs een waterval echt beginnen. De omgeving is prachtig! Wat is Oostenrijk toch mooi! De temperatuur loopt snel op en we zijn blij dat we af en toe een beetje schaduw van de rotsen en de bomen hebben. Als we helemaal boven zijn aangekomen, lopen we door in de richting van Hoch-Imst. Hier is namelijk de langste rodelbaan van de wereld te vinden (zeggen ze zelf). Maar voordat we daar aankomen, maken Edwin & Daan nog even van de gelegenheid gebruik om wat dammetjes te maken en te spelen met water.

Na nog een kwartiertje klimmen en klauteren komen we aan in Hoch-Imst. Ook hier eigenlijk weinig coronamaatregelen en nauwelijks mondkapjes. We lunchen traditioneel met frites en worst (voor de kids) en gaan daarna met de kabelbaan naar het begin van de rodelbaan. Het uitzicht is opnieuw adembenemend en het is heerlijk rustig in de bergen. Na een korte instructie zoeven we over de rodelbaan ruim 3,5 km naar beneden. Ik vond het best spannend en remde misschien wel wat teveel in de bochten waardoor de rest achter me moest wachten. Was in elke geval een toffe ervaring! We lopen al kletsend via een ander pad terug naar het centrum van Imst en verwennen ons daar met een echte sorbet. Zo eentje die mijn ouders altijd nemen als ze op vakantie zijn maar dan net even anders en gewoon omdat het kan! Als we terug zijn in het appartement gaat iedereen chillen op z’n eigen manier. We hebben geen zin om ergens te eten maar halen een family-size pizza en eten deze lekker op ons balkon op. Nu lekker zzzzz….

Maandag 6 juli
We worden wakker met een zonnetje boven de bergen van Sautens, het belooft weer een prachtige dag te worden. Na het ontbijt besluiten we eerst met de gondelbaan naar Hoch Oetz te gaan, een lekker stukje wandelen voordat we gaan zwemmen in het meer van Piburg. Met de Oetztal Card kunnen we gratis gebruik maken van heel veel attracties in het dal inclusief een aantal gondels. En ‘gratis’? Daar houden we natuurlijk wel van. Voor het eerst moeten we in Oostenrijk ons mondkapje op als we in onze eigen gondel stappen. Eenmaal boven aangekomen, krijgen we eerst wat protest van de kids. Al weer lopen? Onderweg zijn er wat leuke afleidingen, de uitzichten prachtig en halverwege is de beloning een echte Oostenrijkse Apfelstrudel met slagroom in een hele authentieke berghut. Voor vanmiddag is er regen voorspelt en hoewel er redelijk wat wolken zijn, is de temperatuur goed. We lopen de route af en nemen dezelfde gondel weer terug naar het dal. En belooft is belooft, zolang het niet regent, kunnen we zwemmen dus op naar het Piburger meer, een heel schilderachtig meer, gelegen tussen de bossen met uitzicht op de bergen. Na een kleine wandeling door het bos, komen we aan bij een restaurant met een grote vlonder waar we onze spullen kunnen neerleggen en het water in kunnen duiken. Het is echt verfrissend zullen we maar zeggen maar als je er eenmaal door bent, kun je genieten van een heel mooi uitzicht. We laten ons vega dieet vandaag even voor wat het is en gaan aan een Frankfurter wordt met brood. Zoooo lekker als je net gezwommen hebt! Als de wolken steeds donkerder worden, besluiten we onze spullen te pakken en terug te lopen naar de auto. Terug in het appartement mogen we allemaal even chillen, wat zouden we zijn zonder Netflix ;-)

Op de bucketlist voor Oostenrijk staat ook het eten van een echte ‘schnitzel’, niet echt vegetarisch maar hé, je leeft maar een keer. We reserveren in een sfeervol en oubollig restaurant maar eerlijk is eerlijk, de schnitzels zijn heerlijk en hangen (zoals gehoopt) over de rand van het bord. We doen ons best maar er blijft op ieder bord nog wat over. Met ¼ liter wijn (voor mij) en een grote bier (Edwin) gaan we, om de avond goed af te sluiten, aan de slag met een spel wat een combinatie is tussen midgetgolf en poolen. Gelukkig is het nog steeds droog als Edwin als winnaar uit de bus komt. Binnenkort revanche! Tot morgen.

Dinsdag 7 juli
‘Servus’ zeggen ze hier in Oostenrijk als de dag begonnen is en je iemand wilt groeten. De wolken van gisterenavond zijn verdwenen en de lucht is weer stralend blauw. Vandaag staat er een sportieve activiteit op het programma en daarvoor moeten we een klein stukje rijden, namelijk naar de Mutteralm in de buurt van Innsbruck. We gaan namelijk met een skelter van de berg af en daar hebben we allemaal heel veel zin in! Gelukkig is het erg rustig op de weg en in ruim een half uur staan we bij het dalstation van de Mutteralm. De gondel brengt ons snel naar boven waar we opnieuw een mooi uitzicht hebben, dit keer over de stad Innsbruck. Onder protest van de kids lopen we een klein stukje. We passeren grazende koeien met klingelende bellen (heerlijk traditioneel), klimmen wat over evenwichtsbalken en wandelen rondom een klein meertje voordat we neerstrijken bij een hutte voor een drankje en taart. Dat doen ze hier toch wel heel erg goed hoor! Met onze buik vol klimmen we allemaal op onze mountain cart, klaar voor de rit naar beneden. Maar voordat deze goed en wel begint, hebben we ons eerste ‘ongelukje’ want Sofie heeft het remmen nog niet helemaal onder de knie en rijdt zo van het pad een aantal meter naar beneden. De schrik zit er meteen in maar gelukkig komt ze er zonder echte verwondingen goed vanaf. Stoer als ze is, klimt ze toch weer op haar cart en een stuk voorzichtiger rijden we naar beneden. Behalve Daan want die slipt in zijn cart lekker snel naar beneden.

Na deze sportieve activiteit, rijden we door naar het centrum van Innsbruck waar we wat prachtige oude gebouwen bekijken, een klein beetje winkelen en heerlijk Italiaans lunchen. In ons appartement hebben we een tafelgrill gevonden en we besluiten spontaan vanavond op ons balkon te grillen. Thuis doen we dit nooit omdat het te erg stinkt maar op vakantie kan ‘alles’. Met een volle buik duiken we op de bank, nu voor iedereen ‘me’ time.