Klimmen & klauteren over de almen van Tirol

Woensdag 8 juli
Time flies when your having fun, woensdag al weer! Op ons wensenlijstje voor Oostenrijk staat ook ‘lopen in de sneeuw in de zomer’ dus off we go to Solden in de richting van de Tiefenbachgletscher. En die bleek best nog even lastig te vinden terwijl we al een keertje voor de poort van de weg hadden gestaan die naar de gletsjer leidt. In het dorp vinden we na wat assistentie toch de goede weg en rijden we met de auto naar een hoogte van zo’n 2800 meter met een prachtig uitzicht over het dal en natuurlijk met sneeuw. Ook heel grappig om te zien dat gedeelten van de gletsjer hier blijkbaar worden ingepakt in wit plastic om het te beschermen. We maken de nodige foto’s en zijn eigenlijk best verbaast dat het nog niet echt zo heel erg koud is. We zoeken naar een kabelbaan die ons naar het hoogste gedeelte op ruim 3200 meter brengt maar zien in eerste instantie niets. Dan, in de verte, kruipt er een auto door wat wij dachten een grote rioolbuis. Daar is echt nog een weg! Via een tunnel komen we aan de andere kant van de berg en zien we de Tiefenbachbaan. Met onze mondkapjes op stappen we de gondel in en genieten we van de witte bergtoppen en prachtige uitzichten. Boven is het uitzicht schitterend maar verder is r weinig te beleven, dus na een korte stop stappen we in en rijden we naar de Huhnersteig Hutte voor een stevig lunch die we wel verdiend hebben. Ze kunnen hier in Oostenrijk goed, veel en vet eten maar wij houden het netjes.
Om te ontspannen, brengen we een paar uur door in de Aqua Dome, een spa met verschillende baden met een fantastisch uitzicht over de omliggende bergen. Moe maar voldaan rijden we terug naar ons appartement. We koken een simpele pasta en relaxen de rest van de avond op onze eigen manier.

Donderdag 9 juli
Vandaag staan we redelijk vroeg op, we willen een iets langere wandeling maken en omdat het warm wordt, gaan we op tijd weg. We rijden naar Umhausen waar de hoogste waterval van Tirol ligt en starten onze wandeling bij een hutte met een apfelstrudel en koffie. Heerlijk!! Langs het wandelpad dendert een beekje, een uitloper van de waterval die iets verderop ligt en opnieuw valt het ons op hoe rustig het hier eigenlijk is. Het hoogteverschil bij deze wandeling is ongeveer 600 meter die we eerst omhoog moeten lopen en daarna uiteraard weer omlaag. Ze hebben een slim systeem van hangende trappen en platforms bedacht die vlak naast de waterval loopt en je goed van dit natuurgeweld kunt genieten. We voelen onze benen behoorlijk en rusten boven aangekomen eerst weer even uit voordat we doorwandelen door het bos over kleine paadjes met prachtige uitzichten. Hoewel het lopen soms best pittig is, genieten we van de natuur om ons heen.
Eenmaal terug in het dorp kopen we wat lekkers bij de bakker en rijden we naar Area 47, een soort waterpark voor tieners met glijbanen, trampolines en andere attracties waar je een middag mee kunt vullen. Moe maar voldaan gaan we terug naar ons appartement. We besluiten weer een keertje in het dorp te gaan eten en kiezen voor een risotto met bospaddestoelen.  De kids gaan voor een spaghetti en hamburger, de hoeveelheden eten  zijn enorm en hoewel we van tevoren hadden bedacht voor een traditionele kaiserschmarrn te gaan als dessert kan het er vandaag echt niet meer bij. Dan maar op de laatste dag. Daan & Sofie willen revanche nemen, dus besluiten we opnieuw naar de minigolf te gaan en spelen dit keer de echte midgetgolf. Grappig om te zien hoe competitief Daan blijft, zelfs bij zo’n spelletje. Dit keer wint hij in elk geval…

Vrijdag 10 juli
We slapen lekker lang en weten eigenlijk niet goed wat we op deze laatste dag in Oostenrijk willen doen wat we allemaal leuk vinden. Het weer is drukkend en de voorspelling is dat er later die middag een flinke bui kan vallen. De kids willen bij het appartement blijven en genieten van de twee TV’s met Netflix. Edwin en ik gaan naar het Kuhtai dal en nemen de gondel naar de ‘Drei Seen’ op 2600 meter hoogte. De zon schijnt genadeloos als we op de stoeltjeslift naar de top van de berg glijden. Eenmaal boven aangekomen, worden we beloond met een prachtig uitzicht over de bergen en de drie meertjes in verschillende kleuren blauw. Ons eerste doel is de berghut bereiken, waar we gelukkig kaiserschmarrn op de menukaart zien staan. We bestellen ‘maar’ een portie en dat is maar goed ook want ook die is echt enorm maar super lekker. Het is een soort dikke gesneden pannenkoek met appelmoes en pruimenjam. We besluiten om naar beneden te lopen, over een kronkelig pad met aan weerszijden mooie kleine alpenrozen. Een plaatje om te zien. Af en toe moeten we van steen tot steen springen om een beekje over te steken maar dat maakt het eigenlijk alleen maar leuker. In een kleine 1,5 uur staan we weer op de parkeerplaats en rijden we terug naar de kids. De rest van de middag blijven we bij het appartement en begint het rond een uurtje of 16.00 uur ook stevig te regen. Morgen vertrekken we vroeg, op naar onze volgende bestemming Rovinj in Kroatië. De reisbeperkingen voor Slovenië zijn opgeheven en dat het een stuk gemakkelijker.